چند شب پیش 29/11/87گفتگوی مستقیم رئیس جمهور با مردم را بطور جسته گریخته از شبکه یک سیما می دیدم که در مورد اقتصاد+ سیاست خارجی+ رابطه با آمریکا و... در افشانی می کرداما نکته ای که در پایان صحبتهای محمود جون نظرم را جلب کرد این بود که وقتی با زبان آمار سخن میگفت سه دوره را با هم مقایسه میکرد یکی قبل از انقلاب دوم بعد از انقلاب تاسال84 و سوم از 84 تاامروز یعنی سه سال و اندی که احمدی نژاد بار مسئولیت دولت را به دوش کشیده البته هر چند آمار وارقام غرور آفرین و خوشحال کننده بود با قطع نظر از صدق و کذب آن این سوال را در نظرم ایجاد کرد که چرا رئیس جمهور سه دوره را به این نحو تقسیم بندی نموده و طوری وانمود می کند که انگار تا قبل از این سه سال و اندی هیچ کار مهمی انجام نشده و بعد از انقلاب هم مثل قبل از انقلاب بوده البته در مقایسه با این سه سال که ایشان رییس بودند ممکن است گفته شود که ایشان بیلان کاری از زمان تصدی خودشان را ارایه دادند اما تاسف بنده از این است که چرا وقتی ایشان از این سه سال و اندی با شادی زاید الوصفی یاد می کنند که چه مقدار و چند در صدو ... رشد کمی و کیفی داشتیم هیچ اشاره ای به این مسئله واضح و بدیهی نمی کنند که دولتهای گذشته این زیر ساختها را فراهم کردند که ما الان توانستیم به این پیشرفتها و آمارهای خیره کننده برسیم اگر بگوییم این امر قابل کتمانی است که نیست چه بهتر بود رئیس محترم جمهور به این امر از روی مکارم اخلاق اشاره می کردند تا وقتی رؤسای دولتهای گذشته با بی اعتنایی تمام از دستا وردهای دولت مکتبی ایشان می گذرند و بعضا که غالبا با تیغ تندو تیز اعتراض و تخریب مجموعه دولت را سلاخی می کنند مردم را ارشاد به قضاوت بین خوب و بد می کرد نه بین بد و بدتر.
وخدا نیاورد آن روزی را که آن جمله معروف آن نظامی شاهنشاهی که به امام گفته بود:" سیاست پدر سوخته بازی است آن را به ما بسپارید" در جامعه اسلامی ما بعد از سی سال از انقلاب توسط مسئولین نظام عینیت پیدا کند.
